Normen van ethiek zijn uitgangspunt in de advocatuur
Zeeuwse advocaten gedragen
zich keurig
Nederland telt 14.000 advocaten die conform de Advocatenwet
verplicht ingeschreven zijn bij de Nederlandse Orde van Advocaten.
Naast de landelijke Orde van Advocaten zijn er in Nederland negentien
plaatselijke Orden. De ruim 150 advocaten in Zeeland staan onder regie
van de Orde van Advocaten in het arrondissement Middelburg.
Mr. Marijn Dieleman is Deken van de Orde van Advocaten in het arrondissement Middelburg.
De plaatselijke Orden van Advocaten worden bestuurd
door de Raden van Toezicht, onder voorzitterschap van de Deken.
„ De advocatuur is een gereguleerde beroepsgroep waarbij normen
van ethiek uitgangspunt zijn. Zeeuwse advocaten gedragen zich over
het algemeen netjes", stelt mr. Marijn Dieleman die eind vorig jaar
mr. Kees Galama is opgevolgd als Deken van de Orde van Advocaten in
het arrondissement Middelburg. Wat een verschil met randstedelijke arrondissementen.
Met grote regelmaat worden bijvoorbeeld klachten gedeponeerd bij de
Deken van de Amsterdamse Orde. 'Hot news' is momenteel de klacht die
is ingediend door de erfgenamen van wijlen Willem Endstra tegen de
Amsterdamse advocaat Bram Moszkowicz wegens vermeende tegenstrijdige belangen.
„Maar in Amsterdam zijn er ook twintig keer zoveel advocaten dan in Zeeland.
De Deken in Amsterdam beschikt over een uitgebreide staf met veertien medewerkers.
In Zeeland verricht je je werkzaamheden als deken (ongeveer een dag in de week),
naast je gewone praktijk", aldus Dieleman die zelf advocaat is bij het Middelburgse
kantoor Flos Dieleman.
Kernfunctie
De wettelijk vastgelegde kernfunctie van de Orde van Advocaten
is de zorg voor de kwaliteit van advocatendiensten. Die kwaliteit wordt
onder meer gewaarborgd door een uitgebreid opleidingsprogramma voor de
advocatuur (studiepunten), het opstellen van bindende regelgeving voor advocaten,
tuchtrechtspraak, voorlichting en dienstverlening aan de leden en advisering aan
de overheid over beleidsvoornemens en wetsontwerpen. „Zo is er regelgeving in
het kader van een inzichtelijke boekhouding van advocaten of betreffende verplichte
verzekering tegen beroepsaansprakelijkheid. Ook een advocaat kan, vervelend genoeg,
fouten maken. De eis van verplichte verzekering dient in de eerste plaats ter bescherming
van de cliënt. Zonder verzekering zijn er zowel voor advocaat als cliënt grote
risico's."De cliënt, daar draait het allemaal om in de advocatuur.
Sint Ivo, beschermheilige van de advocatuur.
Letterlijk
betekent het Latijnse 'advocare' iemand erbij roepen. De raadsman dient zijn cliënt
zowel letterlijk als figuurlijk bij te staan. Bij de belangenbehartiging moet hij
onafhankelijk kunnen opereren. „Een advocaat moet voluit kunnen gaan. Hij hoort
het belang van de cliënt zonder enige beperkingen voorop te stellen. Als
twee mensen elkaar onderling de schuld geven, kan men dus nooit advocaat zijn voor beiden.
Duidelijkheid is van groot belang, met name bij zaken die gevoelig kunnen liggen. Twee vaste
klanten van hetzelfde kantoor hebben ruzie met elkaar. Daar zit je dan als advocaat
want je wil beiden niet kwijt, mede vanwege commerciële belangen. Als advocaat
kom je er niet mee weg door te wijzen op de 'waterdichte schotten' in het kantoor.
Belangrijk is om je rug recht te houden. Als het puur om zakelijke meningsverschillen
gaat, zonder dat het conflict dus in de persoonlijke sfeer is beland,
hoeft het geen probleem te zijn; als er maar transparantie is."
Ketenpartners
De Deken van de Orde van Advocaten heeft periodiek overleg met
ketenpartners als korpschef, hoofdofficier van justitie
en president van de rechtbank. Bijvoorbeeld over
omgangsvormen tussen rechterlijke macht en advocatuur. „
Het beroep van advocaat is boeiend en sowieso afwisselend, al blijft het soms
verbazingwekkend wat mensen elkaar aan kunnen doen. Belangrijk is zaken buiten
de procedurele sfeer te houden, al kan het soms niet anders. Bij strafrecht en personen- en
familierecht zit je vaak al in een procedure. Je kan bij een voorgenomen echtscheiding moeilijk
tegen een cliënt zeggen: 'zou je dat nou wel doen'."
In Nederland is er in het
echtscheidingsrecht een tendens waarneembaar waarbij er gekozen wordt voor een
gemeenschappelijke advocaat. „Het moet wel volstrekt helder zijn of er al dan
niet sprake is van een gemeenschappelijke advocaat. Zo ja, dan moet deze advocaat
zich gedragen als onafhankelijk adviseur en de belangen van beide partijen zo goed mogelijk
in het oog houden. Een advocaat die dat niet doet, wordt daar op afgerekend.
Anders dan in bijvoorbeeld de Verenigde Staten is in Nederland 'no cure, no pay'
niet toegestaan in de advocatuur. De afspraak dat het honorarium een percentage
van de opbrengst van de zaak zal zijn, is alleen geoorloofd bij incassozaken;
in alle andere gevallen is dit verboden. „In het 'no cure no pay-verhaal'
was er een spanningsveld tussen de ministeries van justitie en economische zaken.
Op verzoek van de NMA werd 'no cure no pay' voorzichtig ingevoerd, maar justitie
oordeelde: het mag niet", aldus mr. Dieleman.
|