Vermogensbeheer
Rin Visser - ABN Amro Bank, Senior beleggingsadviseur

Beleggen is aan het veranderen. De beleggers zelf zijn aan het veranderen. Met de komst van het fenomeen "internet" ligt de hele wereld binnen ons bereik: "mondialisering" ook voor beleggen. Complexere beleggingsbeslissingen dus, maar ook veel meer keuze. Er zijn beleggers die zeggen : we doen het zelf, geen advies, lage kosten. Andere actieve beleggers sparren graag met een beleggingsadviseur die "bovenop"de markt zit en laten zich adviseren met behulp van o.a. technische analyse om te proberen een ritje te maken. De rustige lange termijn belegger praat enkele keren per jaar met zijn adviseur en doet dan aanpassingen binnen zijn portefeuille . De 4e mogelijkheid, welke veel terrein wint, is: "vermogensbeheer". Waar je tot voor kort alleen het vermogen kon laten beheren voor zeer grote bedragen, bestaan er nu mogelijkheden om dit te doen vanaf € 100.000.
Het grote voordeel is dat de beleggingsportefeuille dagelijks gevolgd wordt door een team van beheerders. Uw portefeuille blijft dus altijd aktueel binnen het risicoprofiel ( er zijn er 5) wat u zelf aangegeven heeft. Middels uitgebreide rapportage wordt u periodiek op de hoogte gehouden van de resultaten. De jaarlijkse beheerkosten vallen mee : tussen ca. 1/2% en 1% over het beheerd vermogen. De behaalde rendementen zijn prima en de spreiding is altijd optimaal. Vermogensbeheer is mogelijk bij meerdere financiële instellingen. Bij ABN AMRO wordt belegd in een groot scala van beleggingsfondsen van de meest toonaangevende ter wereld. Fidelity, Merrill Lynch en UBS horen daar bij , maar ook o.a. Robeco en de eigen ABN AMRO fondsen natuurlijk.

Turks fruit (deel 2)
Martin Janse - Fortis bank, Senior beleggingsadviseur

Enkele maanden geleden schreef ik over de vergelijking tussen de Turkse aandelenmarkt en Turks fruit. In de aanloop naar toetreding tot de Europese Unie is de economische groei in Turkije aanzienlijk. In Europa is er echter wel wat veranderd. Een massaal NEE tegen de Europese grondwet van de Fransen en een paar dagen later van de Nederlanders, zorgde voor onrust. Het referendum ging ineens niet meer alleen over de grondwet, maar over de euro en de toetreding van Turkije tot de Europese Unie. De toetreding van Turkije staat echter los van de invoering van de grondwet. De toetredingsgesprekken zullen hoe dan ook in oktober beginnen. De verwachting is dat de feitelijke toetreding nog minimaal tien jaar op zich laat wachten. Voor beleggers is de toetreding niet het belangrijkste. In de aanloop hier naar toe zal Turkije verdere structurele aanpassingen doorvoeren, wat economische vooruitgang met zich meebrengt. Er is ook sprake van een toename in de buitenlandse investeringen; Fortis heeft de Turkse Disbank ingelijfd, Rabobank staat op het punt een groot belang te nemen in de Sekerbank en ABN Amro doet boekenonderzoek bij één van de grootste banken in Turkije. De aandelenmarkt in Instanbul is gevoelig voor het sentiment in Europa. In de weken voor het referendum schommelden de koersen sterk. Ondanks deze fluctuaties zijn er in de laatste paar maanden klinkende resultaten geboekt.
Het Fortis L Fund Equity Turkey had op de dag van introductie op 25 april 2005 een koers van € 100. Op het moment van schrijven is de koers € 136,-!!

Tip: Fortis Personal Portfolio Fund of Funds

Go East
Arian Bakker ING bank, Hoofd beleggen

Amerika consumeert op de pof en de rest van de wereld financiert dit gedrag door haar besparingen. Op langere termijn is deze situatie onhoudbaar. En dus (deel één van het valutaverhaal) zal de dollar moeten verzwakken. Het tweede deel: er is wel een Europese eenheidsmunt maar geen eenheidspolitiek. Het gevolg van het Franse en Nederlandse nee was een verzwakte euro. Die negatieve euro-stemming is nu weer weggeëbd, maar kan zo weer terugkeren, want ik sluit niet uit dat Italië uit de euro stapt. Italië staat aan de vooravond van een stevige recessie. Het land wordt weggeconcurreerd, de politiek is verdeeld en heeft geen beleidsinstrumenten die nog kunnen worden ingezet ter verbetering. Het Italiaanse prijspeil moet naar beneden om weer concurrerend te worden. Als recessie en deflatie niet acceptabel zijn, zal uittreding uit de muntunie en devaluatie van de dan weer ingevoerde lira volgen. Zullen de Italianen deze weg van de minste weerstand kiezen? Berlusconi verkondigt al dat de euro een ramp is. Voor de Italiaanse verkiezingen in 2006 wordt dit ongetwijfeld een (winnend?) thema. Ergo, druk op de euro en als Italië werkelijk uittreedt, een forse en structurele verzwakking. Het laatste deel van het valutaverhaal vormt Azië (exclusief Japan): snelle groei in combinatie met structurele overschotten op de lopende rekening van de betalingsbalansen zorgen voor steeds sterker wordende valuta's. De recente revaluatie van de yuan is wat dit betreft tekenend. In de geschetste valutawereld van twee structureel zwakke muntregio's en één sterke ligt de beleggingsconclusie voor de hand: go East, dear investor.

Een sprankje hoop
Cor Wijtvliet - F. van Lanschotbankiers, Senior beleggingsanalist

Komt er dan ten lange leste een einde aan de al jaren aanhoudende misère in de Europese Unie? Je zou het zowaar beginnen te geloven. Een aantal Europese indicatoren, zoals de Europese vertrouwensindex, is weer gestegen na maanden alleen maar gedaald te zijn. De basis voor het vertrouwen lijkt me echter smal. Het heeft veel, zo niet alles, te maken met de waardedaling van de euro ten opzichte van de dollar. Dat geeft vooral de exportsector, en dan in het bijzonder de exportsector van Duitsland, lucht. Dat is niet onbelangrijk, want onze oosterbuur is's werelds grootste exporteur en hoort de motor van de Europese economie te zijn. Toch is alles nog lang geen koek en ei. Dat spreekt uit de winstwaarschuwing van ABB, het Zweeds/Zwitserse industriële conglomeraat. De pijn voor ABB zit bij de divisie transformators. ABB is met 21% marktleider op dit gebied. Dat klinkt mooier dan het is. Het produceren van transformators is niet bepaald een kennisintensieve bezigheid, eerder het omgekeerde. De markt voor transformators is bovendien verzadigd markt. Er is alleen nog groei in de Derde Wereld. En wat is nu het geval? ABB produceert bijna 70% van zijn transformators in de Westerse Wereld en moet dus opboksen tegen de goedkope concurrentie uit de Derde Wereld. Die strijd is niet te winnen en dus gaat ABB (nu pas?) de productie naar de Derde Wereld verplaatsten. De moraal van het verhaal? De herstructurering van de Europese industrie verloopt langzamer dan wenselijk is.
F. van Lanschot Bankiers is positief over: Kapitaalgoederen, Farmacie, Verzekeraars en Software & Services

Obligatiemarkt op topniveau?
Paul Koole - Rabobank Beveland, Senior beleggingsspecialist

De tienjaarsrente op een Nederlandse staatsobligatie is gedaald tot minder dan 3,25%, het laagste niveau in ruim veertig jaar. Er zijn een aantal structurele oorzaken aan te wijzen voor de lage kapitaalmarktrente. Allereerst heeft de toegenomen liberalisering van de internationale handel gezorgd voor een structureel lagere inflatie. Ook het beleggingsbeleid van de pensioenfondsen heeft voor extra vraag aar langlopende obligaties gezorgd: door de regelgeving moet de looptijd van de obligatieportefeuille meer in overeenstemming worden gebracht met de looptijd van de toekomstige betalingsverplichtingen. Het korter worden van de beleggingshorizon van de vergrijzende Europeaan zorgt ook voor extra vraag naar obligaties ten opzichte van aandelen. Toch is de huidige kapitaalmarktrente, die maar net 1% boven de inflatie ligt, historisch gesproken extreem laag. De kans is groter dat de rente zal oplopen dan dat hij nog verder daalt. Bij gelijkblijvende rente betekent dit dat het verwachte rendement van een gespreide obligatieportefeuille momenteel nauwelijks hoger ligt dan dat van een spaarrekening. Mocht de kapitaalmarktrente echter oplopen, dan loopt de obligatiebelegger het risico dat de obligatiekoersen sneller dalen dan de rentecouponopbrengsten. Uit recent onderzoek van Merrill Lynch blijkt dat 73% van de beheerders van beleggingsfondsen vindt dat Europese obligaties overgewaardeerd zijn en dat 63% van mening is dat aandelen correct gewaardeerd zijn. Afgelopen week werd ook duidelijk dat er in het eerste halfjaar van 2005 een recordinleg van 72 miljard euro aan Europees particulier beleggingsgeld naar obligatiefondsen is gestroomd. Verder viel op dat er aanzienlijk meer is ingestroomd in obligatiefondsen dan in aandelenfondsen. Wie heeft nu de beste timing: de particulier of de professional?

What's next...
Jack Horvest - SNS bank, Senior vermogensbeheerder

De roemruchte herfstperiode breekt aan. Tijd voor een terugblik en wat volgt.. Mijn visie op aandelen begin dit jaar (koersdoel AEX 400) was gestoeld op het 'economische' herstel, aanhoudende lage rentestand en de lage waardering voor aandelen. Het doel is bereikt en in hoeverre zijn de factoren nog valide ? De 'onderwaardering' voor aandelen is grotendeels verdwenen. De rente is laag en zal slechts beperkt oplopen door het trage economische herstel. En daar wringt nou net de schoen. Het herstel in Europa is broos en exportgedreven. De V.S. consumeren er lustig op los. Maar renteverhogingen maken het gezwaai met de creditcard duurder en ook hogere energieprijzen eisen een groter deel op van het inkomen bij de consument. Wall Mart, de superretailer, voorziet lagere omzetgroei. Aan de bedrijvenkant lopen de loonkosten per eenheid product op, mede door de krapte op de arbeidsmarkt. Een schaarbeweging van lagere omzetgroei en hogere kosten dreigt. Met negatieve gevolgen voor de aandelenkoersen. Een ander punt van zorg is de prijsontwikkeling van onroerend goed. Na inflatiecorrectie blijkt dat in de periode 1890-2005 de woningprijs met ca. 65% is gestegen in de V.S. Echter 80% van deze stijging deed zich voor in de laatste acht jaar !!
Conclusie: voor de kortere termijn zijn wij voorzichtig met aandelenbeleggingen. Uit de statistieken blijkt dat september geen goede maand is voor aandelen.