Toen mevrouw drs. Karla Peijs (geboren op 1 september 1944 in Tilburg) werd voorgedragen als Commissaris der Koningin in Zeeland, dacht ik: Yes! Het begin van ouderenbeleid in Zeeland. Er is niet gekeken naar leeftijd.

In Nederland wordt de beroepsbevolking in rap tempo ouder. Niet alleen de gemiddelde leeftijd van de werkenden stijgt, ook het percentage werkende ouderen neemt toe. Bestond in de 80-er jaren het grootste deel van de beroepsbevolking uit 30-plussers, over 10 jaar is de grootste groep de 50-plussers. De babyboomers worden ouder en de Nederlandse bevolking ontgroent. De luidruchtige generatie flowerpowers en geboortegolfers, de oproerkraaiers van weleer, die opkwamen voor hun vrijheid, die op revolutionaire wijze in de zestiger jaren het conservatisme in Nederland de nek om hebben gedraaid, hebben gebruik gemaakt van de mogelijkheden die de pil hen bood. Zij hebben niet zoals hun ouders gezinnen gesticht van vier of vijf kinderen. Twee was genoeg. Ook in het Brabantse gezin van Karla Peijs waren 2 kinderen.

De werkgevers denken nog steeds, dat ouderen duur zijn, minder productief, niet flexibel om kunnen gaan met veranderingen en weinig begrijpen van die nieuwe technologie. Vanuit dit mensbeeld wordt aan de poort nog steeds gediscrimineerd op leeftijd. De oudere sollicitant maakt minder of geen kans, ook al neemt hij of zij veel ervaring en een dijk van een opleiding mee. Maar dezelfde werkgevers klagen, omdat er onvoldoende kandidaten zijn om hun vacatures te vullen. Ik roep de werkgevers op de ogen niet te sluiten voor de demografische ontwikkelingen. Stel je beleid bij en kies voor personeelsbeleid afgestemd op een ouder wordend personeelsbestand. Met moderne arbeidsvoorwaarden, met niet op leeftijd maar op prestatie gericht salarisniveau, met scholingsbeleid dat ook gericht is op de oudere werknemers die tot hun 65ste doorgaan met werken.

De PersoneelsAdviesDienst kan u daar bij helpen.