Rin Visser - ABN Amro Bank, Senior beleggingsadviseur

Verenigde Staten: vertraging / Europa: licht
herstel / Japan: weer boven het maaiveld; groei duurzaam? / Opkomende markten: blijvend forse groei / Olie, inflatie en rente: in kalm water / Valutaontwikkelingen: verzwakking dollarkoers.
De afgelopen jaren hebben wij regelmatig betoogd dat er grote onevenwichtigheden in de mondiale economie en op de financiële markten zijn ontstaan. Omvangrijke betalingsbalanssaldi, de overgewaardeerde huizenmarkt en de daarmee samenhangende lage gezinsspaarquote in de VS zijn de belangrijkste van deze onevenwichtigheden. We spreken niet voor niets over onevenwichtigheden; eens moeten ze worden verkleind en dat zal mogelijk ten koste van de economische groei gaan. Er is echter ook veel positiefs op te tekenen. Nog nooit tevoren zijn er zoveel opkomende economieën in zo'n hoog tempo in de mondiale markteconomie geïntegreerd als de laatste jaren. Dit heeft de levensstandaard van honderden miljoenen mensen in een ongekend tempo doen stijgen. De combinatie van hoge winstgevendheid en verbeterde vermogensverhoudingen van bedrijven heeft de veerkracht van de mondiale economie flink doen toenemen.
Nederland: eindelijk versnelling van de economische groei, werk aan de winkel voor de werkgelegenheid en stijgende koopkracht.
De afgelopen jaren heeft de economie van Nederland vooral voortgeprutteld op de buitenboordmotor van de buitenlandse handel. Komend jaar wordt de economie behalve door een verder stijgend uitvoervolume gesteund door een toenemende binnenlandse vraag. De uitvoer kan stijgen vanwege economisch herstel bij de belangrijkste handelspartners en de vertraagde doorwerking van de recente verzwakking van de euro. Vanuit het binnenland vormen de investeringen de belangrijkste pijler onder de groei. Stijgend optimisme onder producenten, gezonde bedrijfsbalansen en de gunstige winstontwikkeling zorgen ervoor dat bedrijven willen en kunnen investeren.

Beleggingsvooruitzichten: flexibiliteit blijft nodig.
Tip: http://www.abnamro.nl/nl/beleggen/beleggenbijabnamro/
vermogensbeheer/voordelen.html

Bye, bye, Alan
Martin Janse - Fortis bank, Senior beleggingsadviseur

Alan Greenspan heeft na een carrière van ruim achttien jaar zijn functie als voorzitter van het stelsel van centrale banken (FED) in de Verenigde Staten neergelegd. Het is misschien wat laat om met pensioen te gaan; de man wordt één dezer dagen tachtig , maar voor zulke functies zijn de kandidaten schaars. Menigeen heeft in de afgelopen jaren aan zijn lippen gehangen wanneer hij zijn boodschap uitsprak. Het ging vaak niet om de aangekondigde 0,25% verhoging of verlaging van de rente, maar de hele financiële wereld probeerde tussen de woorden door signalen op te vangen van optimisme of pessimisme over de toestand van de aandelenmarkten. Tijdens de internethype heeft hij meer dan eens waarschuwende woorden gesproken over de overdrijving in de aandelenkoersen. Maar Greenspan kreeg ook kritiek: zo miste hij in 1990-1991 de recessie, stond hij te snel op de rem in 1994 en werd in 2001 de rente te laat omlaag gebracht. Ondanks dat was Alan Greenspan de meest invloedrijke FED-voorzitter ooit. Hij geeft nu het stokje door aan Ben Bernanke. Deze bankier is geen onbekende in het vak. Hij zetelt al enige jaren in de FED, is een gewaardeerd econoom en is in het verleden menigmaal tegen de opvattingen van Greenspan ingegaan. Dit gebeurde wel altijd opbouwend. Bernanke heeft een uitgesproken mening over de rol van de FED bij het beteugelen van de inflatie, iets waar Greenspan niet veel van moest hebben.

Mocht u Alan Greenspan een keer in het echt willen horen: hij komt spreken voor 120.000 euro per avond!

Focus op kernactiviteiten
Arjan Bakker - ING bank, Hoofdbeleggen

Het ene na het andere bedrijf stoot onderdelen af, zet ze apart of verkoopt ze: Akzo Nobel, Stork, Philips, ABN AMRO, TNT en ga zo maar door. Koersen stijgen door aankondigingen van deze aard. Bedrijven die delen afstoten zeggen eigenlijk dat er geen synergie zit tussen deze onderdelen en de rest van het bedrijf. Door deze onderdelen apart te zetten rekenen de bedrijven op het ontsluiten van de verborgen waarde, ofwel het verminderen van de "conglomerate discount". "Pure plays" zijn in: de belegger juicht.

Hebben beleggers het bij het rechte eind of lopen ze achter elk juichverhaal aan? Ik denk eigenlijk het eerste. Beleggingstheoretisch is namelijk een goed argument te bedenken waarom je voorstander zou moeten zijn van "pure plays". Je weet immers beter wat je koopt indien bedrijven een scherpere activiteitenafbakening laten zien en zo kunnen beleggers ze beter in een portefeuillecontext plaatsen. (u weet wel spreiding van risico's door lage correlatie met andere beleggingen). Dat bedrijven nu streven naar duidelijke focus op kernactiviteiten is zo bezien een gevolg van het steeds verder bewust worden van portefeuilletheorie bij grote en kleine beleggers. Om hetzelfde iets anders te zeggen: daar waar bedrijven vroeger een risicospreidingsbeleid voerden qua activiteiten, is hun doel nu stijgende aandelenkoersen door opname in portefeuilles van beleggers. Ik geloof dat dit een blijvertje is.

De druk van de aandeelhouder
Cor Wijtvliet - F. van Lanschotbankiers, Senior beleggingsanalist

'De druk van de aandeelhouder' is nu al hét beleggersthema voor 2006. Bedrijven gaan zich opsplitsen, al dan niet onder druk van grote kapitaalkrachtige aandeelhouders. Bij aandeelhouders leeft de overtuiging dat de koers van veel bedrijven geen weerspiegeling is van de werkelijke waarde van het bedrijf en dat daarom de koersontwikkeling achterblijft. En dus zetten ze bedrijven onder druk om daar wat aan te doen. Als bedrijven te lang aarzelen, dan bestaat het gevaar dat grote aandeelhouders de handen ineenslaan en een bod op het bedrijf doen. Vervolgens halen ze het van de beurs en ontmantelen het naar eigen inzicht, met de bedoeling de nieuwe bedrijven opgesplitst terug naar de beurs te brengen. Een voorbeeld van deze werkwijze zijn Vendex en Versatel. Voor het zittende management is dit heel onplezierig. Het verliest immers de greep op het eigen bedrijf. Daarom ook heeft het management van Akzo Nobel het initiatief naar zich getrokken. Het bedrijf is voornemens zich in twee takken op te splitsten, te weten farmacie en coatings/chemie. De farmacietak wordt in de loop van 2006 naar de beurs gebracht. Dat gebeurt wanneer de waarde van de medicijnen in de pijplijn van Organon en Intervet duidelijk is. Het idee achter de opsplitsing is dat de intrinsieke waarde van de farmaciepoot beter in de koers tot uitdrukking komt. Farmacie is immers een groeisector bij uitstek de komende jaren. Een succesvolle opsplitsing van Akzo kan wel eens de opmaat zijn voor vele andere ontbindingen. In Nederland mag je dan denken aan bedrijven als VNU, Unilever, KPN en CSM.

Van Lanschot is onder meer positief over Aegon, Sligro, Akzo Nobel, Wessanen en Heineken

De wijze beleggingslessen van Peter Paul
Paul Koole - Rabobank Beveland, Senior beleggingsspecialist

Peter Paul de Vries, de directeur van de Vereniging van Effectenbezitters (VEB), was er al vroeg bij. Toen hij zich als middelbare scholier bij de receptie meldde voor een aandeelhoudersvergadering, kreeg hij een lacherige reactie op zijn aanwezigheid met zijn zes aandeeltjes. Inmiddels is de scholier Peter Paul directeur van de VEB en wordt hij in die hoedanigheid door de beursgenoteerde ondernemingen als een zeer geduchte aanwezige gezien. In het onlangs verschenen boek Rendement 2006 vertelt De Vries voor het eerst over zijn ervaringen als jonge belegger en de strategieën die hij sindsdien hanteert. De VEB-directeur hecht grote waarde aan het management van een onderneming en dat van de topman in het bijzonder. De strategie die het management hanteert, is volgens hem zeer belangrijk voor de groei van de winst, omdat die op lange termijn weer de koersstijging bepaalt. In veel gevallen zorgt de komst van een nieuwe topman voor een trendbreuk in de winst- en koersontwikkeling van een bedrijf. De Vries wijst hierbij onder meer op machtswisselingen bij Stork en Randstad, die leidden tot een positieve ommekeer van de resultaten en de beurskoers.

Voor 2006 vindt De Vries beleggen in aandelen het aantrekkelijkst, maar ook andere beleggingsmogelijkheden passeren in het boek kort de revue. Het boek biedt de belegger de mogelijkheid om zich eens goed te oriënteren op de beurzen. Eén belangrijke tip wil ik eruit lichten: beleg uitsluitend in dingen die je begrijpt en ga niet alleen op je gevoel af.

Japan, land van de rijzende koersen
Jack Horvest - SNS bank, Senior vermogensbeheerder

Het economische tij keert. Voorgaande oplevingen waren overheidsimpulsen en hadden helaas kortstondige effecten. Maar het is nu anders.

Afschrijvingen op slechte bankleningen dalen drastisch en voor het eerst sinds negen jaar is de bancaire kredietverlening toegenomen. Banken krijgen hun balansen op orde en er is vraag naar krediet. De lange deflatieperiode is ten einde gekomen. Overcapaciteit in productie neemt af, werkloosheid daalt. Er ontstaat weer 'pricing power' en in een omgeving met stijgende prijzen zullen consumenten en bedrijven sneller kopen en of investeren. De koers/winstverhouding van Japan ligt op 17,5. Niet goedkoop t.o.v. Europa maar de verwachte winstgroei van 15% en een 10 jaars rente van 1,55% rechtvaardigen de hogere waardering. Het grote voordeel van de Japanse beurs is de 'geschiedenis'. Door het verleden is het aandelenbezit van de Japanse huishoudens extreem laag, slechts 9% van hun vermogen is hierin belegd. Terwijl 20% normaal is in vergelijkbare landen. Bij het verwachte economische herstel zullen rentestijgingen obligatiebeleggingen onder druk zetten en zal de Japanner meer oog krijgen voor de aandelenmarkt. Liquiditeiten zijn ruim voorradig, de Japanse Postbank beheert slechts 2,8 biljoen euro aan spaargelden.

Tip: MSCI Japan indextracker.